Diagnoza miofunkcjonalna – kiedy mięśnie mówią więcej niż słowa

Dziecko podczas terapii miofunkcjonalnej

dziecko w trakcie diagnozy miofunkcjonalnej

Na czym polega diagnoza miofunkcjonalna?

To jedno spotkanie, które pozwala spojrzeć głębiej na to, jak funkcjonują język, wargi i mięśnie twarzy – nie tylko w czasie mówienia, ale również przy jedzeniu, oddychaniu i w pozycji spoczynkowej. Diagnoza miofunkcjonalna pomaga znaleźć przyczyny trudności, które nie zawsze są od razu widoczne, ale mają realny wpływ na rozwój dziecka.

Specjalista przygląda się nie tylko temu, co dziecko mówi, ale jak zachowuje się jego ciało w czasie spoczynku i codziennych czynnościach.

Dowiedz się więcej

W jakich sytuacjach warto rozważyć diagnozę miofunkcjonalną?

Z takiej oceny warto skorzystać, jeśli dziecko:

Ma podejrzenie skróconego wędzidełka języka, wargi i policzków.

Oddycha przez usta, chrapie w czasie snu lub występują bezdechy.

Ma trudności z żuciem, przełykaniem, prawidłowym ułożeniem języka.

Wykazuje parafunkcje wpływające na zgryz (np. ssanie palca, obgryzanie paznokci, skórek, przygryzanie wewnętrznej części policzka).

Wymawia dźwięki w sposób wymagający unoszenia języka, ale robi to z trudem.

Szykuje się do zabiegu chirurgicznego lub już go przeszło (np. korekta wędzidełka).

Co obejmuje diagnoza miofunkcjonalna?

W czasie wizyty terapeuta:

ocenia budowę i funkcjonowanie mięśni twarzoczaszki,
analizuje sposób oddychania, ułożenie języka i warg,
obserwuje przebieg funkcji pokarmowych – jak dziecko odgryza, przeżuwa, połyka,
identyfikuje nieprawidłowe wzorce i proponuje dalsze kroki.

Na podstawie obserwacji sporządzany jest pisemny raport, który rodzic otrzymuje w ciągu 10 dni roboczych. Zawiera on nie tylko opis obserwacji udokumentowany zdjęciami, ale i wskazówki dotyczące dalszego działania – w tym ewentualne zalecenia do konsultacji u ortodonty, laryngologa czy fizjoterapeuty.

Zapisz się na wizytę